De laatste feestweek in Mandalay

Zoals ik jullie al in mijn vorige blog heb verteld zijn we vrijdag middag vertrokken naar Yangon. Met wij bedoel ik Amanda, Sacha en ik. Het is ongeveer 1,5 uur vliegen naar Yangon. Toen we aankwamen in Yangon was het al donker. Er rijden geen scooters in het centrum van Yangon, maar dat betekent niet dat er geen chaos is in het verkeer. We hebben er ongeveer een uur over gedaan om van Yangon airport naar ons hotel in het centrum te komen. Na ons gesetteld te hebben in het hotel zijn we een beetje rond gaan lopen in de buurt en hebben we een hapje gegeten. Yangon is erg groot en bestaat uit meer appartementen dan dat Mandalay heeft. Daarnaast zijn er ook veel meer toeristen in Yangon.
Er is niet heel veel bijzonders te zien in Yangon wat we nog niet hebben gezien. Het bestaat vooral uit veel winkels, markten, pagodes en Boeddha’s. Op zaterdag hebben we de Sule pagode en de Botataung pagode bezocht. Niet heel veel anders dan alle andere pagodes die we de afgelopen maanden hebben gezien. Op zondag hebben we wel 2 bijzondere plekken bezocht namelijk de Shwe Dagon pagode en de enorme liggend boeddha. Voor de boeddhisten is de Shwe Dagon pagode de heiligste pagode van het land. De liggende boeddha in de Chauk Htat Gyi pagode is 70 meter lang en 18 meter hoog. Je bent er zelf een kleine mier bij als je er voor staat. Al deze dingen bezochten we zo vroeg mogelijk in de ochtend en dan was het eigenlijk al te heet om je kamer met airco te verlaten. We zorgden dat we om een uur of 1/2 weer terug waren in ons hotel om uit te rusten tot het etenstijd. Het was dan weer dragelijker om naar buiten te gaan. We bezochten markten en we eindigden altijd op de 19th street. Heel erg toevallig want de straat waar onze school in Mandalay staat heet ook 19th street. De 19th street in Yangon was een smal straatje met allemaal gezellige kroegjes en eettentjes. Hier waren ook de meeste toeristen te vinden. De zaterdagavond werden we vergezeld door 2 Italianen en een Roemeen. Wauw, dat waren nog eens aparte mensen, maar ik heb ontzettend om ze gelachen. Ze spraken geen Birmees of Engels en wat ik uit hun “verhaal” kon opmaken werkten ze nu 3 jaar in Yangon. Geen idee hoe ze hier dan kunnen communiceren… Ik probeerde een gesprek met ze aan te knopen met vele gebaren en duidelijke Engelse taal. Of het werkte weet ik niet, maar we hebben in ieder geval wel gelachen. Zondag avond kwamen we een Amerikaan en een Australiër tegen. De jonge Amerikaan was alleen aan het reizen in Myanmar en de gepensioneerde Australiër was hier met zijn vrouw (die had hij achter gelaten in het hotel, haha). De reisverhalen van deze reizigers zijn fantastisch om te horen en je wordt er zelf ook reislustig door. Het waren gezellige avonden met deze mensen.

Maandag startte het waterfestijn in Myanmar ook wel Thingyan. Het festival duurt vier dagen en het wordt gevierd vanwege het nieuwe jaar wat start op 17 april. Tijdens dit festival wordt er de hele dag met water gegooid. Niet alleen maar met emmertjes maar ook hele brandweerslangen liggen klaar. In de grote steden zoals Yangon en Mandalay bouwen ze op een aantal plekken grote podia waar verschillende artiesten komen optreden. Het begint op 8 uur ‘s ochtends en het is afgelopen om 6 uur ’s avonds. Wij waren tijdens de start van het waterfestival in Yangon. Om half 9 liepen we ons hotel uit. We waren nog geen 5 meter van de deur verwijderd en we waren al doorweekt. Gelukkig verkopen ze hier allemaal van die waterdichte tasjes en daar hadden we onze belangrijke spullen in gestopt. Eenmaal bij een groot podium aangekomen was er een enorm feest. Overal stonden sproeiers op de straat (de straat was afgesloten) en vanaf een podium konden mensen met grote spuiten spuiten. Tussen het podium en het publiek hadden ze een weg vrijgemaakt en daar reden dan trucks door met springende mensen erop. Wij vonden dat ook wel tof, dus bij de eerst volgende truck die aan kwam rijden zijn we erop gesprongen. Je reed dan de weg langs het podium af en aan het einde sprong je dan weer van de truck. Wat een beleving en wat een gaaf feest. De straat lijkt wel een rivier en alle kinderen zijn er aan het spelen. Veel mannen zijn wel al om 10 uur ’s ochtends dronken. Het was erg verfrissend en beter vol te houden in de hitte. Om 12 uur werden we weer naar het vliegveld gebracht om terug te vliegen naar Mandalay om daar de rest van het waterfestijn en mijn verjaardag te vieren.

Dinsdag de dag van mijn verjaardag. Het voelde als een gewone dag, behalve dan alle lieve berichtjes van lieve mensen. Er was een moment in de ochtend dat ik dacht; ik was liever thuis met de mensen die mij dichtbij staan, maar dat is denk ik ook wel normaal als je zolang van huis bent. In de ochtend had ik zo goed als al mijn werk voor de pabo afgerond en ’s middags gingen we naar de ‘moat’. Wij noemen het moat, maar het is het Engelse woord voor gracht. Er was heel veel water, er waren heel veel mensen en heel veel scooters en taxi trucks met springende en feestende mensen. Door de vele scooters en trucks was het er erg chaotisch. Ik vond het in Yangon fijner, want daar hadden ze gewoon een plek afgezet waar mensen gewoon rustig konden feesten zonder geschept te worden door scooters en taxi’s. Daarnaast is het beter om in de ochtend te gaan, want dan is nog niet iedereen dronken. Het is super fijn al dat water als het zo heet is. Sommige mensen gebruiken zelfs ijswater om te gooien, dat is af en toe even schrikken, haha. Eenmaal terug van de moat en het gefeest had ik weer internet, omdat we bij het theehuis zaten aan de overkant van de straat. Toen ik op mijn telefoon keek schrok ik even van het aantal berichten. Ik dacht huh what’s going on?? En toen bedacht ik me weer; Oh ja, ik ben jarig. De dag afgesloten met een diner in een restaurant (wat wel open was) net als alle andere dagen de afgelopen maanden, Haha.

De 2 dagen erop, de woensdag en de donderdag zijn we om 8 uur ’s ochtends al gegaan naar de moat samen met Ollie, Amanda en Sacha. Dat was een feestje. Gek idee dat je al zo vroeg een feestje kan vieren. Dit deden we tot een uur of half 11 ’s ochtends en toen gingen we weer naar huis. De donderdag zijn we weer zo vroeg gegaan en toen zijn Amanda, Sacha en ik achter op een taxi truck gaan staan. De truck reed door heel Mandalay. Daar stond het vol met mensen en podia met grote spuiten. Sommige spuiten waren zo hard als die van de brandweer. Ze richtte die vol in je gezicht. Ik snap niet dat ze die mogen gebruiken, want daardoor gaat de fun er een beetje af.

De monnik heeft ons de video gegeven van de musical. Ik heb hem op youtube gezet zodat hij makkelijker te bekijken is. Dit is de link: http://youtu.be/MUKapIQTB6A Have fun!

Het laatste weekend breekt aan hier in Mandalay. Zondag rond 13.00 uur vertrekt ons vliegtuig weer naar Bangkok. Gelukkig hebben we hier ook nog een paar dagen voordat we dan echt terug vliegen naar ons eigen vertrouwde Nederlandje.

Wist je dat:
• We een Zuid-Afrikaanse mevrouw hebben ontmoet die al 8 jaar lang op haar fiets de wereld doortrekt. Ze is denk ik eind 50 en helemaal alleen. Ik vond dat zo’n stoer verhaal. Ze was al alle contineten doorgefietst en nu ging ze de landen doen die ze nog niet had gezien.
• Er in Yangon veel Indiërs wonen. Het Indiase eten is verrukkelijk!
• Ik zoveel zware souvenirs heb gekocht dat ik heel wat kleren hier moet laten. haha